Zwykle w analizach finansowania organizacji z obszaru ideologicznego Bractwa Muzułmańskiego w Europie zwraca się uwagę na środki pochodzące od państw obcych, takich jak Katar, Arabia Saudyjska, Kuwejt czy Turcja. Analizuje się też zdolność organizacji do zbierania składek wśród zwolenników, wskazując czasami na późniejsze użycie tych środków finansowych na wspierania terroryzmu. (Reuters)
Zdecydowanie zbyt rzadko mówi się o zdolności tych organizacji do pozyskiwania środków od państw, na terenie których działają, czy od instytucji unijnych. Tę lukę wypełnia raport „European Government Funding of the Global Muslim Brotherhood” przez Global Influence Operation Report po kierownictwem Stevena Marleya, badacza śledczego zajmującego się politycznym ekstremizmem.
Młodzieżowa organizacja muzułmańska Forum Europejskich Muzułmańskich Organizacji Młodzieżowych i Studenckich, FEMYSO, otrzymywała wsparcie Komisji Europejskiej. FEMYSO jest związana bezpośrednio z Radą Europejskich Muzułmanów (CEM, Council of European Muslims; wcześniej Federacja Islamskich Organizacji w Europie – Federation of Islamic Organizations in Europę, FIOE) będącej powszechnie uznawaną organizacją parasolową Bractwa Muzułmańskiego na kontynencie (L. Vidino, The Muslim…) .
W latach 2007-19 różne departamenty Komisji Europejskiej przekazały organizacji ponad 288 tysięcy euro.
Do sporu pomiędzy Komisją Europejską a FEMYSO doszło w roku 2021, kiedy Rada Europy i KE pod naciskiem rządu francuskiego wycofały się ze wsparcia kampanii „antydyskryminacyjnej” promującej tak naprawdę mizoginiczne nakrycia głowy muzułmanek. (J. Wójcik, Rada Europy…)
Kolejną organizacją wymienianą w raporcie jest Kolektyw Przeciwko Islamofobii we Francji (Collective Contre Islamophobie En France, CCIF). Organizacja ta otrzymała bezpośrednio 70 tys. euro w latach 2013-14 oraz poprzez partnerską organizację w Belgii 50 tys. euro w roku 2020. Tu ważną informacją jest to, że CCIF został zdelegalizowany we Francji po zamachu czeczeńskiego terrorysty na nauczyciela Samuela Paty, co ostatecznie zostało potwierdzone przez sąd w październiku roku 2021. Powodem rozwiązania organizacji było unikanie przestrzegania praw Republiki dotyczących świeckości, a także powiązania z radykalnymi islamistami. (D. Perry)
Dużo większe środki zostały przekazane na działalność charytatywną prowadzoną przez Islamic Relief Worldwide, IRW, organizację z siedzibą w Londynie. Według cytowanej przez GIOR bazy danych Przejrzystości Finansowej Unii Europejskiej, IRW otrzymało w latach 2007-2020 prawie 34 miliony euro na całą gamę różnorodnych projektów humanitarnych.
Jak pisze Lorenzo Vidino, „IRW mocno zaprzecza powiązaniom z Bractwem Muzułmańskim, ale powiązania organizacyjne i personalne z siecią Bractwa Muzułmańskiego są rozległe”. (Vidino, s. 8). O finansowanie terroryzmu IRW było oskarżane przez Izrael i jego działalność została zakazana na terytorium tego kraju, podobnie jak w Bangladeszu. IRW widnieje także na liście organizacji terrorystycznych przygotowanej przez Zjednoczone Emiraty Arabskie. W Niemczech rząd w związku z różnymi dochodzeniami prowadzonymi w sprawie niemieckiego oddziału wstrzymał finansowanie dla tej organizacji. (J. Wójcik, Rządy…)
Organizację założył Hanny el-Banna, pochodzący z Egiptu działacz zafascynowany pracami islamistycznych ideologów. Po roku 2010 jednym z przewodniczących rady powierniczej był Ibrahim El-Zayat, założyciel organizacji Bractwa Muzułmańskiego w Niemczech, a także jeden z założycieli FIOE (później CEM). Inny z współzałożycieli, dr Essam El-Haddad, zrezygnował w 2012 roku z funkcji w IRW, by zostać doradcą prezydenta Egiptu, lidera Bractwa Muzułmańskiego Mohammeda Mursiego.
Muzułmańskie Stowarzyszenie w Irlandii (Muslim Association in Ireland MAI) otrzymało 445 tys. euro na działania mające prowadzić do zwalczania radykalizacji w oparciu o „komunikację opierającą się na szariacie”. Jakkolwiek można to rozumieć w kontekście wysiłków prewencji antyterrorystycznej, to jednak jest to wspieranie narracji islamistów, stawiających się w roli organizacji, która rozwiąże problemy z bezpośrednim zagrożeniem terrorystycznym. Pomijają jednocześnie fakt, że ich narracja opisująca muzułmanów w Europie jako ofiary stanowi żyzne podglebie właśnie dla radykalizacji.
Mniejsze kwoty otrzymały organizacje związane z FEMYSO i CEM w Finlandii i Włoszech. Łącznie 25 000 euro.
W raporcie wymienione jest też finansowanie organizacji Europejskie Sieci Przeciwko Rasizmowi (European Network Against Racism, ENAR). Trudno tu jednak odnieść się do kwoty ponad 15 milionów euro jako trafiającej do organizacji islamistycznych, ponieważ ENAR jest organizacją parasolową, w skład której wchodzą między innymi związane z islamistami FEMYSO czy European Forum on Muslim Women. Autor raportu wymienia wspólne działania ENAR i organizacji islamistycznych, ale nie da się tu przypisać środków finansowych bezpośrednio.
Pod wpływem tych instytucji powstają jednak raporty, które domagają się, żeby Unia Europejska w oficjalnych stanowiskach w sprawie terroryzmu nie posługiwała się już nie tylko słowem „islam”, ale nawet i „islamizm” czy „polityczny islam”. (ENAR)
Nie tylko Unia Europejska wspiera organizacje z kręgów Bractwa Muzułmańskiego. FEMYSO przez dekadę otrzymało ponad 200 tys. euro w ramach grantów dla młodzieży z Rady Europy. W Niemczech wspomniane IRW, zanim zostało odcięte od finansowania, otrzymało ponad 16 milionów euro na projekty humanitarne w latach 2013-2020. Jednym z kanałów, przez które organizacje środowisk islamistycznych mogą otrzymywać środki, jest sojusz organizacji przeciwdziałających islamofobii CLAIM, który otrzymał od państwa ponad milion euro, jednakże tutaj, podobnie jak w przypadku ENAR, trudno mówić o konkretnych kwotach przekazanych organizacjom związanym z islamizmem (S. Hermann-Marchall).
Brytyjski rząd finansował w latach 2004-2017 kwotą prawie 9,5 miliona euro Muath Trust, organizację założoną, żeby wspierać długo ignorowane społeczności w WIelkiej Brytanii. Była to przybudówka jemeńskiej islamistycznej partii Al-Islah, której celem jest wprowadzenie islamskich zasad w życiu społecznym i politycznym. Muath Trust jest dodatkowo opisane jako partner Qatar Charity, organizacji finansującej Bractwo Muzułmańskie w Europie. (C. Chesnot , G. Malbrunot s. 255)
Obraz przedstawiony przez raport jest prawdopodobnie i tak tylko częścią finansowania, jakie te organizacje otrzymują; nie wspomina się w nim o instytucjach naukowych czy firmach prywatnych. Nie ma też wzmianki o decyzji Parlamentu Europejskiego zakazującej finansowania działań Turków oraz związanego z islamistami politologa z Austrii Farida Hafeza, którzy swoim corocznym raportem o „islamofobii” mieli zastraszać krytyków fundamentalizmu islamskiego i tłamsić dyskusję. (J. Wójcik, Raport o islamofobii…)
Przeczytaj także esej dr Lorenzo Vidino na temat Islamizmu woke na Zachodzie
- C. Chesnot , G. Malbrunot Qatar Papers: How Doha finances the Muslim Brotherhood in Europe, Averroes & Cie
- ENAR, Impact of the counter-terrorism and counter-radicalisation measures on groups at risk of discrimination and racism
- S. Herrmann-Marchall, The Muslim Brotherhood: Sisters in the Shadow, European Eye on Radicalization
- D. Perry, French Highest Court Confirms Closure of Islamist Groups BarakaCity and CCIF, Policy Exchange
- Reuters, Israel bans UK-based Muslim charity accused of funding Hamas
- L. Vidino The Muslim Brotherhood’s Pan-European Structure, Dokumentationstelle Politischer Islam
- J. Wójcik, Rada Europy nie będzie promować hidżabu, euroislam.pl
- J. Wójcik, Raport o islamofobii w Polsce. Kompromitacja, euroislam.pl
- J. Wójcik Rządy w Europie nie wesprą Islamic Relief Worldwide, euroislam.pl
